Kiraz Mutlu Son-Masöz Esra

Kiraz Mutlu Son-Masöz Esra Odaya inerken kendisini seyreden Domitian’a sordu: “Ben ayin yaparken fetih yapıp zafer kazanan Sezar’ın benim iffetsiz olduğumu düşünmesi mümkün müdür?” Başka bir deyişle, Domitian’ın talihi yaver giderken kendisini ne hakla suçlayabilirdi? Ne var ki, infaz devam etti. Bazı Vesta bakireleri mahkemede kendilerini etkileyici büyüleriyle aklayabiliyordu. MÖ 230’da Rahibe Tuccia, bir adamın ifadesine dayanılarak bekaretini kaybetmekle suçlanmıştı. Vesta’dan medet uman kadın, kalabalığı Tiber Nehri’ne götürüp orada kalburla su kaldırdı. Şaşkına dönmüş kalabalığın gözleri önündeki kalburun deliklerinden su damlamıyordu. Kadın kalburu mahkemeye getirip nehir suyunu hakimlerin ayaklarına döktü.

Kendi hayatı kurtuldu ama onu suçlayan adamdan bir daha haber alınamadı. Başka bir olayda kutsal ateş Vesta bakiresi Aemilia’nın nöbet vaktinde söndüğünde, rahipler kadının erkekleri eğlendirip eğlendirmediği konusunda soruşturma başlattılar. Herkesin huzurunda kadın haykırdı: Ey Roma şehrinin koruyucusu Vesta, yaklaşık otuz yıllık geçmişim boyunca kutsal vazifelerimi layıkıyla yerine getirmişsem, zihnimi temiz, bedenimi iffetli tutmuşsam, beni savun ve bana yardım et, rahibelerinin en sefil şekilde ölmesine izin verme; fakat eğer bir günah işlemişsem, benim cezam şehrin suçuna kefaret olsun.

Kiraz Mutlu Son-Masöz Esra

Kiraz Mutlu Son-Masöz Esra Daha sonra kadın elbisesinin bir parçasını daha önce ateşin yandığı soğuk sunağa fırlattı ve kumaş anında alev aldı. Böylece şehir tekrar güvenceye kavuştu ve Aemilia aklandı. Vesta inancı yaklaşık bin yıl sürdü ve MS 4. yüzyılda ateş sonsuza dek söndürülerek tapınak Hıristiyan imparator Theodosius tarafından dağıtıldı. Roma’nın uzun ömrüne bakılınca, rahibelerin kutsal ateşi yanar halde tutup erkekleri yataklarına yanaştırmayarak çoğu zaman halkı koruduklarını söyleyebiliriz. Aristokrat kadınların fahişe addedilmek istedikleri, sekse batmış bir kültürde, Vesta bakirelerinin erkek eli değmemiş cinsel organları Roma’nın uzun ömrünün garantisiydi. [43] Satılık Bedenler: Fahişeler ve Oyuncular Roma, Hıristiyan çağına kadar ahlaki endişe taşımaksızın fahişe gü-ruhlarını bağrına basıyor, onların kazançlarını vergilendiriyor ve erkeklerin onlardan haz almasına asla karışmıyordu.

Fahişeler her yerdeydiler: tavernalarda, bakımlı ve bakımsız genelevlerde, caddelerde ve pazar yerlerinde. Fahişelik utanç verici olsa da seks ticareti yasaldı. Roma yasaları, fahişelerin işlerini kösteklemekten ziyade, saygın eşlerin ve kızların fahişe gibi davranmalarına engel olma amacı taşıyordu. Bu da hiç kolay olmadı. Sağlıklı cinsel iştaha sahip çoğu Romalı kadın hayatını evcimen bir sadakat içinde geçirmeye hazır değildi. Bu durum Romalı erkeklerin, Romalı kadınları gayrimeşru ilişkilerden uzak tutmak için çıkardıkları yasal önlemlerin genellikle boşa çıkmasıyla sonuçlandı.